پریمیکارب (پریمور) گل سم

از مهم‌ترین موارد در زمان تولید یک سم میزان تأثیرگذاری بر یک نوع حشره و عدم تأثیرگذاری بر حشرات مفید در مزرعه می‌باشد. سم پریمور یا پریمیکارب یکی از سموم دفع آفات می‌باشد که دارای این خاصیت کاربردی است. پریمیکارب از جمله سموم تماسی دسته‌بندی می‌شود. همچنین این سم از طریق تدخین و یا گازهای متصاعد شده از سم نیز می‌تواند سبب نابودی آفات در مزرعه شود. حشرات بعد از تماس با سم، دیگر قادر به مهار آنزیم کولین استراز نمی‌باشند. در نتیجه همین امر سبب از بین رفتن آفات در زمان استعمال سم پریمیکارب می‌شود. از مهم‌ترین موارد کاربرد این سم می‌توان به کنترل آفت شته در انواع محصولات مانند یونجه، نخود و بذرهای روغنی مانند کلزا اشاره کرد.

زمان مصرف سم پریمور

آفاتی مانند شته از جمله آفات زراعی و باغی می‌باشند که می‌توانند ظرف مدت زمان کوتاهی به سرعت گسترش یابند و کشاورزان را متحمل خسارات سنگینی نمایند. در نتیجه متخصصان به کشاورزان توصیه می‌نمایند تا با مشاهده اولین علائم از وقوع خسارت ناشی از حضور آفت در گلخانه و یا باغ حتماً با استفاده از نظر متخصصان از سم پریمور یا همان سم پریمیکارب برای کنترل آفت استفاده نمایند.

مقدار و موارد مصرف پریمور

دوره کارنس سم پریمور 

دوره کارنس برای سم پریمور (پریمیکارب) در گیاهان مختلف دامنه‌های متفاوتی را شامل می‌شود به شکلی که معمولاً دوره کارنس این سم در گیاهانی مانند کلزا، ذرت و غلات در حدود ۱۴ روز و برای محصولات گلخانه‌ای مانند خیار، گوجه و فلفل در حدود ۲ روز تعیین شده است. در انواع سبزی‌جات خوردنی نیز در حدود ۲۴ ساعت بعد از مصرف سم تا زمان برداشت محصول تعیین شده است. در نتیجه کشاورزان باید در زمان مصرف این آفت‌کش به این نکته توجه داشته باشند.